درد دل با خودم

شب يلدا هم گذشت با آجيل و ميوه و شيريني كه واسه من شكمو همين قسمتش جذابتر از بقيه است  و ديگه رسما وارد فصل زمستون شديم فصلي كه من اصلا ازش خوشم نمياد نه سرماي استخوان سوزش نه برفش نه ابري بودن و گرفتگي هواش خلاصه كه اصلا زمستون حال نميده از حالا بايد هشتاد و چند تا صبح و شب ديگه بگذره تا برسيم به نوروز ....روزهاي عمرمون اونقدر با عجله ميگذره كه نميدونيم كي اومد و كي رفت خداروشكر همين تعطيلات هرازچندگاه هست تا من يه كمي به كاراي عقب افتاده ام برسم گرچه كاراي عقب افتاده من تمومي نداره كلا از زندگي عقب افتادم ناجور اما مدام بدوبدوميكنم شايد يه كوچولو بهتر شه ديگه مجبوريم به خودمون اميد بديم چون هيچكسي تودنيا به اندازه خودمون عاشقمون نيست و هوامون ونداره ...اخرين ساعات تعطيلي هست و من به شدت دلخورم از تموم شدن تعطيلي خدا كي جمعه ميشه پس......